Τρίτη 20 Δεκεμβρίου 2011

Το Υπουργείο βλάπτει σοβαρά την (ψυχική) υγεία!

Μέσα στη δίνη της οικονομικής κρίσης που βιώνουμε η ανεργία, η φτώχεια και η εξαθλίωση αυξάνονται μέρα με τη μέρα. Είδαμε εδώ και 2 χρόνια την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ και υπό τις κατευθύνσεις Ε.Ε-ΔΝΤ να βάζουν στο στόχο ένα-ένα όλα τα κοινωνικά και εργασιακά δικαιώματα του λαού, υποβαθμίζοντας συνεχώς την ποιότητα ζωής και δουλειάς του λαού, εκτοξεύοντας το αίσθημα της ανασφάλειας, του φόβου και της τρομοκρατίας στα ύψη.

Η νέα συγκυβέρνηση ΠΑΣΟΚ-ΝΔ-ΛΑΟΣ που λειτουργεί σαν μια πραγματική Χούντα, προχωρά, στα πλαίσια της μνημονιακής πολιτικής που υπηρετεί, και σε πιο βαθιές τομές όσον αφορά τον τομέα της Υγείας και Πρόνοιας. Ο κρατικός προϋπολογισμός για το 2012 προβλέπει μείωση των δαπανών για την Υγεία και την Πρόνοια κατά 12,9 % ενώ παράλληλα εκχωρείται μεγάλος αριθμός κλινών από τα δημόσια ψυχιατρικά (και μη) νοσοκομεία σε ιδιώτες. Δεν είναι τυχαίο ότι εδώ και αρκετούς μήνες έχει ξεκινήσει η υποχρηματοδότηση του τομέα αυτού με το κλείσιμο 210 δομών ψυχικής υγείας ως άμεσο αποτέλεσμά του. Αυτό στην πραγματικότητα σημαίνει ότι 1.500 ψυχικά πάσχοντες μεταφέρθηκαν στα ασφυκτικά γεμάτα ψυχιατρεία, με ελλιπές προσωπικό και αφιλόξενες συνθήκες διαβίωσης. Άλλοι πάλι, πετάχθηκαν στο δρόμο χωρίς να προβλέπεται γι΄αυτούς καμία απολύτως μέριμνα. Η συνέχεια της «μεταρρύθμισης» στον τομέα Υγείας και Πρόνοιας περνά επιπλέον, μέσα από την συγχώνευση των δυο μεγαλυτέρων ψυχιατρικών νοσοκομείων της Αθήνας (Δρομοκαϊτειο/Δαφνί) μειώνοντας έτσι ραγδαία τόσο των αριθμό των δημοσίων κλινών, άρα και την ποιότητα περίθαλψης, όσο και τις θέσεις εργασίας στον τομέα της ψυχικής υγείας.

Δυστυχώς, όπως προειδοποιούν και πολλοί ειδικοί, διαμορφώνονται στο χώρο της Πρόνοιας συνθήκες που μας φέρνουν στο μυαλό περιόδους «Λέρου», με τα ψυχιατρικά άσυλα να επανέρχονται στο προσκήνιο και να είναι ο κίνδυνος να επιστρέψουν εποχές που οι ψυχικά ασθενείς και οι εξαρτημένοι από ουσίες θα είναι «κοινωνικά απόβλητα», πιο ορατός από ποτέ.
Οι αποφάσεις αυτές του Υπ. Οικονομικών, όμως δεν είναι μόνο ηθικά καταδικαστέες. Αυτές οι «μεταρρυθμίσεις» στον τομέα της Υγείας πλήττουν 3.000 περίπου εργαζομένους που είτε λόγω της εργασιακής εφεδρείας, είτε λόγω του λουκέτου που μπαίνει στις δομές ψυχικής υγείας που λειτουργούν είτε εξαιτίας των συγχωνεύσεων ψυχιατρικών νοσοκομείων, έρχονται να προστεθούν στους χιλιάδες ανέργους που μετράει σήμερα η ελληνική κοινωνία. Οι κινητοποιήσεις των εργαζομένων σε αυτούς τους φορείς έχουν ξεκινήσει στο πλευρό των υπόλοιπων εργαζομένων με την απαίτηση να ανατραπεί το καθεστώς της εφεδρείας (ανεργίας), να μην κλείνουν η μια μετά την άλλη οι δομές και τα κέντρα πρόληψης και αποκατάστασης.
Το δικαίωμα στη δημόσια και δωρεάν υγεία, σωματική και ψυχική, είναι δικαίωμα όλων και όχι προνόμιο λίγων. Η ενίσχυση και ο σχεδιασμός των φορέων που εξυπηρετούν τα πιο αδύναμα και αποκλεισμένα μέλη της κοινωνίας αποτελεί υποχρέωση του κράτους, ειδικά σε περίοδο κρίσης. Ως μελλοντικοί εργαζόμενοι και ψυχολόγοι δεν πρέπει να κλείνουμε τα μάτια μπροστά στην απαξίωση της δημόσιας ψυχικής υγείας. Η ενημέρωση και η συμπαράταξή μας με τον αγώνα των εργαζομένων είναι αναγκαία!


Στα συλλογικά μας αδιέξοδα, να δώσουμε συλλογικές απαντήσεις!


ΑΝΑΣΑ-ΕΑΑΚ

Κοινωνική Πολιτική την εποχή της πλήρους κοινωνικής ερήμωσης



Τι είναι η Κοινωνική Πολιτική?Κοινωνική Πολιτική ορίζεται κάθε προσπάθεια παρέμβασης στο κοινωνικό ιστό είτε κρατικού είτε ιδιωτικού χαρακτήρα με σκοπό την κοινωνική ευημερία και ανάπτυξη.Κύριοι πυλώνες της εκπόνησης κοινωνικής πολιτικής αποτελούν ο τομέας της υγείας,ο τομέας της παιδείας καθώς και κάθε είδους κοινωνικής παροχή και κοινωνική μέριμνα.Η πιο γνωστή έκφραση κοινωνικής πολιτικής είναι το γνωστό κράτος πρόνοιας.Η κοινωνική πολιτική λοιπόν αποτελεί βασικότερο άξονα για την εσωτερική πολιτική ενός κράτους και είναι σαφές πως χωρίς δαπάνες για την κοινωνική πολιτική και την κοινωνική μέριμνα ένα κράτος μπορεί να καταρρεύσει.Η σημασία της κοινωνικής πολιτικής έχει υποβαθμιστεί αισθητά λόγω της κυριαρχίας του νεοφιλελεύθερου μοντέλου κοινωνικής και οικονομικής ανάπτυξης με την επιβολή του οποίου ουσιαστικά κάθε κοινωνική παροχή μετατοπίστηκε απο το κράτος(που οφείλει να είναι ο τροφοδότης) στο ιδιωτικό κεφάλαιο και τις ιδιωτικές πρωτοβουλίες.Η κρίση του καπιταλισμού και του νεοφιλελεύθερου μοντέλου είχε ως άμεσο αποτέλεσμα την μείωση των δαπανών του κράτους για κοινωνικές παροχές και τη ταυτόχρονη εκμηδένιση κάθε πιθανής απασχολησιμότητας και προσβασιμότητας των κοινωνικών επιστημόνων στην αγορά εργασίας.Οι κοινωνικοί επιστήμονες αντιμετωπίζουν πλέον αισθητά το φάσμα της ανεργίας και της αναφάλειας και βλέπουν τις σπουδές τους να αποτελούν κενό γράμμα παρόλο που οι γνώσεις του και το αντικείμενο τους φαντάζει ίσως πιο επίκαιρο απο ποτέ.


Τμήμα Κοινωνικής Πολιτικής του Παντείου Πανεπιστημίου:Το τμήμα Κοινωνικής Πολιτικής είναι ένα σχετικά νέο τμήμα που δημιουργήθηκε μετά τη διάσπαση του τμήματος Κοινωνικής Πολιτικής και Κοινωνικής Ανθρωπολογίας το 2004.